الباب التاسع و الستون أن زیاره الحسینع ینفس بها الکرب و تقضى بها الحوائج
۱- حَدَّثَنِی أَبُو الْقَاسِمِ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْمُوسَوِیُّ الْعَلَوِیُّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ [عُبَیْدِ اللَّهِ] بْنِ نَهِیکٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ فُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ إِلَى جَانِبِکُمْ لَقَبْراً مَا أَتَاهُ مَکْرُوبٌ إِلَّا نَفَّسَ اللَّهُ کُرْبَتَهُ وَ قَضَى حَاجَتَهُ.
باب شصت و نهم زیارت حضرت امام حسین علیه السّلام غم و اندوه را بر طرف کرده و به واسطه اش حوائج بر آورده مى شود
ترجمه حدیث اوّل:
ابو القاسم جعفر بن محمّد بن ابراهیم بن عبد اللَّه موسوى علوى از عبید اللَّه بن نهیک، از ابن ابی عمیر از هشام بن حکم، از فضیل بن یسار، وى مى گوید:
حضرت ابو عبد اللَّه علیه السّلام فرمودند: در طرف شما قبرى است که هیچ حزین و اندوهگینى آن را زیارت نمى کند مگر آنکه حق تعالى حزن و اندوهش را برطرف کرده و حاجتش را روا مى سازد.
دیدگاه بگذارید