بیانات سال ۱۳۶۹
بخشی از سخنرانى در دیدار با فرزندان ممتاز شاهد، جانبازان شهرهاى مشهد و تهران و استان کردستان، جمعى از دانش آموزان مدارس تهران و مدرسان مراکز تربیت معلم، و گروهى از ورزشکاران و مسئولان سازمان تربیت بدنى کشور
در زیارتى از زیارتهاى امام حسین (علیه السّلام) که در روز اربعین خوانده مى شود، جمله اى بسیار پُرمعنا وجود دارد و آن، این است: «و بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهاله». فلسفه ى فداکارى حسین بن على (علیه السّلام) در این جمله گنجانده شده است. زایر به خداى متعال عرض مى کند که این بنده ى تو این حسین تو خون خود را نثار کرد، تا مردم را از جهالت نجات بدهد. «و حیره الضّلاله» ؛ مردم را از سرگردانى و حیرتى که در گمراهى است، نجات بدهد. ببینید، این جمله چقدر پُرمغز و داراى چه مفهوم مترقى و پیشرفتهاى است.
مسئله این است که بشریت همیشه دستخوش شیطنت شیطانهاست. همیشه شیطانهاى بزرگ و کوچک، براى تأمین هدفهاى خود، انسانها و توده هاى مردم و ملتها را قربانى مى کنند. در تاریخ گذشته هم این را خوانده اید و شرح حال سلاطین جابر و ستمگر و رفتار آنها با ملتها و وضع امروز دنیا و روش قدرتهاى بزرگ را دیده اید. بشر دستخوش اغوا و خدعه ى شیطانها قرار مى گیرد. باید به بشر کمک کرد، باید به بندگان خدا مدد رساند، تا بتوانند خود را از جهالت نجات بدهند و از سرگردانى و گمراهى خلاص بشوند.
چه کسى مى تواند این دست نجات را به سوى بشریت دراز کند؟ آن کسانى که چسبیده ى به مطامع و هوسها و شهوات باشند، نمى توانند؛ چون خودشان گمراهند. آن کسانى که اسیر خودخواهى ها و منیتها باشند، نمى توانند بشر را نجات بدهند؛ باید کسى پیدا بشود و خودشان را نجات بدهد؛ یا لطف خدا به سراغ آنها بیاید، تا اراده ى آنها قوى بشود و بتوانند خودشان را رها کنند. آن کسى مى تواند بشر را نجات بدهد، که داراى گذشت باشد؛ بتواند ایثار کند و از شهوات بگذرد؛ از منیت و خودپرستى و خودخواهى و حرص و هوى و حسد و بخل و بقیه ى گرفتاریهایى که معمولًا انسان دارد، بیرون بیاید، تا بتواند شمعى فرا راه بشر روشن کند.
اسلام به ملتهاى طرفدار خود، این توان را مى بخشد که بتوانند بشر را هدایت کنند. ملت ما به برکت اسلام بود که توانست پرچمى را بلند کند، تا ملتهاى مظلوم دنیا به آن پرچم، به چشم پرچم نجات نگاه کنند. از تبلیغات بلندگوها و بوقهاى تبلیغاتى استکبارى و صهیونیستى که همیشه همهى حقایق را وارونه جلوه مى دهند بگذرید، خواهید دید که جمهورى اسلامى، انقلاب اسلامى، چهره ى امام و شخصیت ملت ما، در میان ملتهاى عالم مایه ى امید بوده و به آنها نشاط و حرکت داده است. این، به برکت اسلام بود.
دیدگاه بگذارید