حجت الاسلام و المسلمین روزبه برکت رضایی به حاشیه‌های راهپیمایی بزرگ اربعین درعراق اشاراتی داشته و می‌گوید: باید بازسازی شود؛ (بازسازی می‌شد!) اما نه با ۱۰ هزار تومان عوارض خروجی عتبات مصوب شورای شهر مهران.
کار تعریفی دولت در اربعین
دولت اربعین یک کار تعریفی کرد، عوارض را برای رفتن به عتبات لغو کرد. ان شاالله که باز هم ادامه پیدا کند. زائران حضرت اباعبدالله (ع) عموما مردمانی عاشق و کم در آمد هستند، همین حذف عوارض، کمک خوبی به آنهاست.
دولت برای خروج از کشور عوارض مشخصی وضع کرده است و گرفتن هر گونه عوارض اضافی باید با مصوبه دولت و به صورت قانونی سراسری باشد نه مصوبه شورای شهری که نصف زائران عتبات عالیات از آن تردد می‌کنند؛ نباید گرفتن این عوارض به مرزهای دیگر هم تسری پیدا کرده به سنت تبدیل شود.
رفتار بسیار خوب مرزبانان ایران و عراق/ سخت گیری در کار نبود
اما رفتار بسیار خوب و تلاش برای حل مشکلات زائران توسط مرزبانان کشورمان و کشور عراق بسیار قابل ستایش است؛ سخت گیری‌های معمول در مرز طی روزهای منتهی به اربعین حسینی و بعد از آن به شدت کاهش یافته بود و فقط در مواردی که مشکل قانونی بسیار مهمی وجود داشت از ورود زائران به خاک عراق ممانعت می‌شد.
پایانه‌های فرسوده مرزی عراق
پایانه‌های مرزی عراق بسیار فرسوده هستند؛ این پایانه‌ها مدام مورد استفاده زائران کشورمان قرار می‌گیرند و می‌توان با مشارکت دولت ایران و حتی خیرین طی تفاهم نامه هایی به بازسازی این پایانه‌ها کمک کرد. (بیش از زائران عراقی این پایانه‌ها مورد استفاده خود ماست) امکانات خدماتی و بهداشتی آن سوی مرزهای ایران نیز بسیار نامناسب است به نحوی که حتی سرویس‌های بهداشتی مناسبی در پایانه‌های مرزی کشور عراق وجود ندارد؛ البته خوشبختانه این مشکل در پایانه‌های مرزی ایران دیده نمی‌شود.
و آغاز یک مسیر پیاده به عشق حسین (ع)
مسافتی حداقل ۲۰۰ کیلومتری (مسافت ۸۰ کیلومتری بین نجف تا کربلا و ۱۲۰ کیلومتری بغداد تا کربلا که بیشتر به عنوان مسیر پیاده روی اربعین مورد استفاده قرار می‌گیرد) و البته مسیر بیش از ۴۰۰ کیلومتری بصره تا کربلا که زائران از آن هم استفاده می‌کنند جلوه ای از کربلاست، از کودک شیرخواره تا سالخوردگان در این مسیر همراهند.
زائران و خادمان کودک و نوجوان کربلا زیاد هستند. حضور بانوان با فرزندان شیرخوار هم قابل توجه است. پیاده روی ۸۰ کیلومتری با یک یا چند کودک، زائران با ویلچر، معلولان که از ناحیه پا دچار معلولیت هستند و افرادی با پای برهنه.
جشنواره نذورات/هر کس هر چه داشته آورده بود
حداقل ۲۰۰ کیلومتر چادر عزاداری برپاست. چادرهایی که تمام مدت هر نوع خدمات که به فکر انسان می‌رسد را به زائران ارائه می‌کنند از غذای نذری گرفته (مرغ بریان، کباب، ماهی، انواع پلو و خورشت و حتی پیتزا)، تا انواع نوشیدنی (آب، چای، قهوه، آب میوه)، میوه، خرما و هر چیزی که در کشور عراق مورد مصرف قرار می‌گیرد و اصرار فراوان برای استفاده از این نذورات.
و هر چیزی که از این مردم طلب کنی با کمال میل به تو می‌دهند چرا که درخواست زائر از خود را متبرک می‌دانند و با جان و دل خدمت رسانی می‌کنند. حتی پوشاک بچه به مادران بچه دار ارائه می‌شود. کودکانی در مسیر ایستاده اند و با دیدن مادری با کودکش به سمت وی می‌روند و پوشک بچه به وی می‌دهند! حتی چادرهایی (ویژه خانم‌ها و آقایان) برای ماساژ پای زائران برپا شده بود ماساژ با دست و دستگاه. آنهایی هم که دستگاه‌های سنجش وزن و قد داشته اند همان را آورده اند و اگر کفشت، لباست و یا ساکت پاره شد عده ای داراییشان نخ و سوزن است همان را آورده اند و کیف و کفش و لباست را می‌دوزند.
تفاوت این سوی و آن سوی مرز
یک خط فرضی مرزی فاصله است اما همین خط چیزهایی زیادی را متفاوت کرده است؛ در داخل خاک ایران زیرساخت‌های بهداشتی و خدماتی فراهم است اما در آن سوی مرز زیرساختی وجود ندارد؛ در این سوی مرز هیچ نذوراتی به زائران ارائه نمی‌شود و این در حالی است که در مناسبت‌های خاصی مانند اربعین حتی زائران تا چند روز پشت مرز می‌مانند تا ویزا دریافت کرده، کربلایی شوند.
و در پایان روز در جاده هایی که به کربلا می‌رود، همه زائران در چادرها اسکان داده می‌شوند و عده ای نیز که خانه‌های آنها نزدیک‌تر به جاده است با ماشین و یا با پای پیاده و با اصرار زائران را به خانه‌های خود برده نخستین کاری که در خانه‌های خود برای زائران انجام می‌دادند این است که جوراب زائران را درآورده و می‌شویند.
اسکان در خانه محدود به مسیر پیاده اربعین نیست، در نجف کربلا و کاظمین نیز مردم زائران را در خانه‌های خود اسکان می‌د هند و نکته ارزشمند اینکه وسایل غیر ضروری خانه را در یک اتاق جمع کرده به همراه اعضای خانواده خود در یک اتاق ساکن می‌شوند و بقیه خانه را در اختیار میهمان خود قرار می‌دهند.
علاوه بر این طی روزهای منتهی به اربعین حسینی در شهر کاظمین مسئولان حرم مدام از طریق بلند گو به زبان فارسی اعلام می‌کردند که محل اسکان برای زائران فراهم است و حسینیه ای بزرگ برای این کار اختصاص داده شده بود که در آنجا به زائران غذا و خدمات ارائه می‌شد و بعد از اینکه این حسینیه پر شد ماشین‌های متعددی زائران را سوار و به حسینیه‌های دیگر منتقل می‌کردند.
در شهر کربلا و نجف به دلیل فراوانی زائران این امکان برای حرم‌ها فراهم نیست و خود مردم به صورت خودجوش زائران را به خانه هایشان می‌بردند.
بیتوته در کربلا توصیه نشده است
زائران عراقی دو تا شش روز – بنا بر فاصله – پیاده طی مسیر کرده خود را به کربلا می‌رساندند و به دلیل اینکه حرم مملو از جمعیت است حتی در حیاط حرم و بیرون حرم زیارت اربعین را قرائت کرده و پس از استراحتی کوتاه و قبل از شب باز می‌گردند و این رسم برگرفته از روایاتی است که بیتوته در کربلا را توصیه نفرموده اند.
شعار لبیک یا حسین
شعاری که بیش از همه در اربعین سال جاری عنوان می‌شد «لبیک یا حسین» بود که جمعیت‌ها و گروه‌های مختلف آن را تکرار می‌کردند به نحوی که در حضور هفت تا هشت ساعته در حرم امام حسین (ع) این شعار به صورت مداوم از سوی گروه‌های مختلف ذکر می‌شد.
و حضور زائران سوری و بحرینی که عکس‌های فرزندان شهید خود را همراه داشتند یعنی هنوز تشیع مظلوم است.
نظافت معضلی در عراق
در مراسم اربعین به دلیل استفاده زیاد از ظروف یک بار مصرف تجمیع این ظروف در معابر می‌توانست به معضلی بهداشتی تبدیل شود اما اقدام عمومی مردم، هیات‌ها و حتی نیروهای نظامی برای جمع آوری زباله‌ها مانع بروز جدی این مشکل شد.
پزشکان وقف زائران امام حسین (ع)
ده‌ها مراکز پزشکی از سوی هلال احمر و مردم طی مسیر پیاده روی اربعین موجب شده بود امکانات پزشکی به طور کامل فراهم باشد.
اگر چه همچنان تعدد بازرسی‌ها وجود داشت اما ضروری بود و خوشبختانه اربعینی بدون حادثه در سال جاری برگزار شد.
تهیه و تنظیم: زهرا ایرجی
دیدگاه بگذارید