در ایام نیمه ی شعبان که در فصل تابستان است به دلیل گرمای هوا امکان حرکت در ساعات ظهر وجود ندارد و بهتر است صبح ها قبل یا بعد از نماز صبح حرکت آغاز شده و تا نزدیک ظهر ادامه یابد و بعد از ظهر هم پس از خنک تر شدن هوا تا اواخر شب ادامه یابد.
اما در ایام اربعین که در فصل زمستان قرار دارد بهتر است بلافاصله بعد از نماز صبح پیاده روی را آغاز کنید تا نماز ظهر و عصر که برای اقامه نماز و صرف غذا و مختصر استراحتی جمعا یکساعت توقف کنید.
چون روزها کوتاه می باشد بلا فاصله بعد از نماز و ناهار و بیست دقیقه استراحت، مجددا پیاده روی را آغاز نمائید، سعی کنید تمام ساعات روز را پیاده روی کنید و تقریبا نزدیک اذان مغرب در موکبی برای اسکان شب توقف کنید و دیگر به پیاده روی ادامه ندهید.
توجه مهم: حتما بیست دقیقه قبل از اذان مغرب موکبی را برای محل استراحت خود انتخاب کرده و پتو و بالش برای خود بردارید.
خود عراقیها همین کار را میکنند، هیچ وقت سفر اولم را فراموش نمیکنم… به این نکته دقت نکردیم و تا ساعت ۷ شب راه رفتیم، از ساعت ۷ تا ۱۲ شب دنبال یک مکانی یا پتوئی برای استراحت میگشتیم…
تقریبا یخ زدیم، آخر سر هم یکی از موکبها چند تا پتو به ما داد وزیر سقف آسمان خوابیدیم، توی سرما، توی باران، ولی لذتی داشت…
اینم عکساش:
ببخشید رفتم به سمت خاطره گوئی برگردیم سر اصل مطلب
شاید این سوال برای شما پیش بیاد که چرا در شب پیاده روی نکنیم؟
زیرا: خداوند شب را مایه آرامش قرار داده، پیاده روی به صورت دسته جمعی و با خیل عظیم مردم شور بسیاری دارد و حیف است که با خوابیدن در طول روز از صحنه های نایاب آن بی نصیب ماند و به دلیل وجود سروصداهای بی شماری که در ساعات روز وجود دارد شما خواب مناسبی نخواهید داشت و در تمام طول روز بی حوصله خواهید شد.
نویسنده: روح الله کرمی راد
منبع: اربعین حسینی
انتشار مطالب فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
دیدگاه بگذارید