آیت الله مکارم شیرازی از مراجع عظام تقلید که بخشی از دوران تحصیل خود را در نجف اشرف گذارنده بودند، در ایام اربعین سال گذشته پس از دیدن تصاویری از پیاده روی میلیونی اربعین حسینی به ذکر خاطره ای از پیاده روی خود در این مسیر پرداختند.
ایشان در مدت یکسال اقامت خود در نجف اشرف(۱۳۶۹-۱۳۷۰ ق) دو مرتبه توفیق پیاده روی از نجف تا کربلا را داشته اند که با “پای برهنه” از مسیر شط(رودخانه) که حدود ۲۰ کیلومتر طولانی تر از مسیر کنونی نجف کربلا بوده است و حدود ۳ روز به طول می انجامیده است، به زیارت اباعبدالله الحسین(ع) رفته اند.
به گفته این مرجع عالیقدر، در آن زمان ساکنین حاشیه رودخانه، مهمان خانه هایی مشهور به «مُضیف» داشته اند که با اصرار و علاقه بسیار از زوار امام حسین(ع) پذیرایی می کرده اند. و به صورت عجیبی به مهمانی کردن زوار امام حسین(ع) علاقه داشتند. به طوری که اگر مدتی می گذشت و کسی مهمان آنها نمی شد، بسیار ناراحت می شدند.
در یکی از پیاده روی های آیت الله مکارم شیرازی در زمان طلبگی:
«وقتی به یکی از این مُضیف ها رسیدیم، صاحب مضیف دعوت و اصرار کرد که مهمان او بشویم و آنجا استراحت کنیم. به او توضیح دادیم که چون امروز کم راه رفته ایم و باید مسافت بیشتری را طی کنیم، فرصت ماندن نداریم.
پس از کمی اصرار او و امتناع ما، ناگهان صاحب مضیف که معلوم بود چند وقتی است که مهمان برایش نرسیده و از این بابت خیلی ناراحت است، ناگهان چاقویش را درآورد و تهدید کرد که من مدتی است مهمان برایم نیامده است و شما حتما باید مهمان ما بشوید. اینقدر مهمانی کردن زائر امام حسین(ع) در نزد اینها اهمیت و ارزش داشت. … البته بالاخره بعد از اینکه توضیح بیشتری برایش دادیم و قول دادیم که از طرف او زیارت کنیم، اجازه داد که ما برویم.»
دیدگاه بگذارید