مقدمه
«زائر» ، هر که باشد، زیارت، هرگاه که انجام شود، مزار در هر جا و سرزمین که باشد،
کانونی برای رشد معنویات و زمینه ای برای تقویت ارزشهای الهی در انسانهاست.
چه زیارت «خانه خدا» باشد،
چه زیارت مرقد «رسول الله» ، چه زیارت قبور اولیاء دین و مدفونین مظلوم «بقیع» ، و چه شهدای «احد» و مدفونین قبرستان ابوطالب در مکه و به خاک آرمیدگان در شهرهای مختلف و زیارتگاههای دور و نزدیک، مشهور و گمنام.
اینها همه، دل و جان را روشن ساخته و امید می بخشند، حتی زیارت قبور مؤمنان و صالحان نیز انسان را به یاد آخرت و صلاح می اندازد و یاد خدا را در دلها بیدار می سازد.
مکانهای مقدس و مذهبی، انسان را به خدا نزدیک می کند و حالت «خضوع» و آرامش ایجاد کرده، روح را سرشار از خلوص، دل را پر از امید، جان را لبریز از صفا و عشق می سازد.
زیارت مراقد مطهر معصومین علیهم السلام گامی در مسیر تزکیه است. این دیدارها، مقدمه «قرب معنوی» است و زمینه را برای همسو شدن با آن انسانهای والا و اسوه های کمال فراهم می کند.
اما… کدام زیارت؟
آگاهانه؟ یا تقلیدی و شکلی؟ ! …
زیارت، یک عمل تکراری و بی روح نیست.
زائر نباید به ظواهر و شکلها و ساختمانها بنگرد و نگاه به در و دیوار و نور و رواق و کاشیکاری و آینه کاری، او را از عظمت و معنویت معصومین غافل گرداند.
زیارتگاهها، محیطهای پاکی است که صداقت و کمال را به یاد می آورد و بازدارنده از رذایل و افزاینده فضایل است.
هر چه میزان خداشناسی، پیغمبر شناسی، امام شناسی و «معرفت ولی معصوم» بیشتر باشد، به همان اندازه، نصیب زائر از برکات این قبور نورانی و مزارهای متبرک بیشتر خواهد بود.
زیارت، نوعی حضور در برابر «آینه» است.
زیارت، خود را به «میزان» عرضه کردن است.
زیارت، خود را به «محک» زدن و خویش را با «الگو» و «مدل» سنجیدن است، چرا که ائمه و اولیاء خدا، ملاک و معیارند.
ایستادن در برابر آینه های فضیلت نما، «رذیلت» ها را خود به خود می نمایاند و قرارگرفتن در مقابل آینه های کمال، «نقص» ها را نشان می دهد.
زائر، وقتی در برابر یک حجت خدا و امام معصوم و پیشوای شهید قرار می گیرد و در مزار رهبران دین، با «شناخت» و «بصیرت» حضور می یابد و شرط «عارفا بحقه» را فراهم می آورد، و می داند که آنان، کمال مجسم و فضیلت متبلورند و آنان را به عنوان جلوه ای از نور خدا و چشمه ای از فیض «رب» و تبلوری از اخلاص و ایمان و عبودیت می شناسد، عظمت آنان را دریافته، متوجه نقصها و ضعفهای خود می شود.
پاکی آنان، زائر را به آلودگی هایش آشنا می سازد.
روحانیت آنان، زائر را به مادیت و دنیاگرایی اش واقف می کند.
اینجاست که «زیارت» ، کلاسی برای «خودشناسی» و «خود سازی» می گردد، و… زائر شاگردی در این مکتب، و استادانش: «اولیاء الله» ، و کلاسش: «زیارتگاهها» !
امید است که قبولی در کلاس زیارت، در سایه معرفت و محبت، نصیبمان گردد. جواد محدثی
۱ مرقد پیامبر (ص)
قال الصادق علیه السلام:
زیاره قبر رسول الله و زیاره قبور الشهداء و زیاره قبر الحسین تعدل حجه مبروره مع رسول الله.
امام صادق علیه السلام فرمود:
زیارت قبر پیامبر خدا (ص) و زیارت قبر شهیدان و زیارت قبر امامحسین (ع) برابر است با یک حج مقبول همراه رسول خدا (ص) .
وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص .۲۷۸
۲ زیارت و شفاعت
قال رسول الله (ص) :
من اتانی زائرا کنت شفیعه یوم القیامه.
پیامبر اسلام (ص) فرمود:
هر کس به زیارت من آید، در روز قیامت شفیع او خواهم بود.
وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص .۲۶۱
۳ زیارت از دور و نزدیک
قال رسول الله (ص) :
من سلم علی من عند قبری سمعته و من سلم علی من بعید بلغته.
حضرت رسول (ص) فرمود:
هر کس از کنار قبرم بر من سلام دهد، آن را می شنوم و هر کس از دور بر من سلام دهد، آن را به من می رسانند.
بحار الانوار، ج ۹۷، ص .۱۸۳
۴ آثار اخروی زیارت
قال رسول الله (ص) :
من زارنی او زار احدا من ذریتی، زرته یوم القیامه فانقذته من اهوالها.
رسول خدا (ص) فرمود:
هر کس مرا زیارت کند، یا یکی از فرزندانم را زیارت کند، من هم روز قیامت به زیارت او می روم و او را از هول و هراسهای قیامت می رهانم.
بحار الانوار، ج ۹۷، ص .۱۲۳
۵ پیوند حج و رهبری
قال الباقر (ع) :
انما امر الناس ان یأتوا هذه الأحجار فیطوفوا بها ثم یأتونا فیخبرونا بولایتهم و یعرضوا علینا نصرهم.
امام محمد باقر (ع) فرمود:
همانا مردم فرمان یافته اند که سراغ این سنگها (ی کعبه) آمده، آنها را طواف کنند، سپس نزد ما آیند و ولایت و همبستگی خویش را به ما خبر دهند و یاری خویش را بر ما عرضه کنند .
وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص .۲۵۲
۶ تمامیت حج
قال الصادق (ع) :
اذا حج احدکم فلیختم بزیارتنا، لأن ذلک من تمام الحج.
امام صادق (ع) فرمود:
هر گاه یکی از شما به زیارت حج رفت، آن را با زیارت ما به پایان برساند، چرا که این (دیدار ما) از نشانه های تمامیت و کمال حج است.
وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص .۲۵۴
۷ سیره فاطمه زهرا علیها السلام.
قال الصادق (ع) :
عاشت فاطمه بعد رسول الله (ص) خمسه و سبعین یوما لم ترکاشره و لا ضاحکه، تأتی قبور الشهداء فی کل جمعه مرتین: الأثنین و الخمیس.
امام صادق (ع) فرمود:
حضرت زهرا علیها السلام پس از رسول خدا (ص) هفتاد و پنج روز زیست. در این مدت هرگز شاد و خندان دیده نشد. در هفته دو روز (روزهای دوشنبه و پنج شنبه) سر قبر شهدا می رفت.
وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص .۲۷۹
۸ زیارت در حیات و ممات
قال الصادق (ع) :
من زارنا فی مماتنا فکأنما زارنا فی حیاتنا.
حضرت امام صادق (ع) فرمود:
هر کس ما را پس از وفاتمان زیارت کند، گویا ما را در حال حیات، زیارت کرده است.
بحار الانوار، ج ۹۷، ص .۱۲۴
دیدگاه بگذارید