اجر از خدا

الباب السابع و الخمسون من زار الحسین‏ ع احتسابا

۱- حَدَّثَنِی أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ جَمِیعاً عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَى الْعَطَّارِ عَنْ حَمْدَانَ بْنِ سُلَیْمَانَ النَّیْسَابُورِیِّ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ الْیَمَانِیُّ عَنْ مَنِیعِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنْ یُونُسَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ [عَبْدِ الرَّحْمَنِ‏] عَنْ قُدَامَهَ بْنِ ملک [مَالِکٍ‏] عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ مُحْتَسِباً لَا أَشَراً وَ لَا بَطَراً وَ لَا رِیَاءً وَ لَا سُمْعَهً مُحِّصَتْ عَنْهُ ذُنُوبُهُ کَمَا یُمَحَّصُ الثَّوْبُ بِالْمَاءِ فَلَا یَبْقَى عَلَیْهِ دَنَسٌ وَ یُکْتَبُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَهٍ حِجَّهٌ وَ کُلِّ مَا رَفَعَ قَدَماً عُمْرَهٌ.

باب پنجاه هفتم ثواب کسى که به امید اجر از خدا به زیارت حضرت امام حسین علیه السّلام برود

ترجمه حدیث اوّل: پدرم رحمه اللَّه علیه و علىّ بن الحسین و محمّد بن الحسن جملگى از محمّد بن یحیى عطّار از حمدان بن سلیمان نیشابورى وى مى‏ گوید: عبد اللَّه بن محمّد یمانى از منیع بن حجّاج، از یونس بن عبد الرّحمن، از قدّامه بن مالک براى ما از حضرت ابى عبد اللَّه علیه السّلام حدیث نقل نمود، وى گفت:

حضرت امام صادق علیه السّلام فرمودند: کسى که به امید ثواب و اجر به زیارت حضرت‏ امام حسین علیه السّلام برود نه از روى تکبّر و نخوت و نه ریاء و سمعه گناهانش پاک شده همان طور که جامه با آب پاک و طاهر مى‏ گردد، بنا بر این هیچ آلودگى و لغزش بر او باقى نمى‏ ماند و به هر قدمى که برداشته ثواب یک حج به او داده و هر گاه گام و قدمش را از روى زمین بلند مى‏ کند ثواب یک عمره دارد.