گلم پرپر شد و بوی گلاب آید ز خاک او بگو ای باغ سرخ من، گل من کو گل من کو حسین جانم، حسین جانم ادامه متن

نبودی ببینی چه بر من گذشت کسی غم خور حال زارم نگشت نبودی ببینی که من سوختم ز داغ جدایی برافروختم ادامه متن

تا سایه سرت به سر محملم فتاد برخاست آتش غم و بر حاصلم فتاد یک اربعین بود که ندیدم جمال تو وین است شعله ای که بر آب و گلم فتاد ادامه متن

باز در جان جهان یکسره غوغاست حسین این چه شوری‏ست که از یاد تو برپاست حسین این چه رازی‏ست که صد شعله فرو مرد و هنوز روشن از داغ تو ظلمت‏کده ماست حسین ادامه متن

آنچه از من خواستی با کاروان آورده ‏ام یک گلستان گل به رسم ارمغان آورده ‏ام از در و دیوار عالم فتنه می‏ بارید و من بی‏ پناهان را بدین دارالامان آورده ‏ام ادامه متن

بار بگشایید اینجا کربلاست آب و خاکش با دل و جان آشناست بر مشام جان رسد بوی بهشت به به از این تربت مینو سرشت ادامه متن